Deklaracja Praw Człowieka przyjęta 10 grudnia 1948 r. nie wszędzie i nie w pełni jest respektowana, ale z pewnością przyczyniła się do poszerzenia i respektowania wolności milionów ludzi na całym świecie. Naszym obowiązkiem jest ludzi w obliczu rosnącej nienawiści, rasizmu, braku tolerancji i represji. A obowiązkiem demokratycznego rządu jest zapewnienie wszystkim ludziom korzystanie ze wszystkich niezbywalnych praw i wolności. Każda i każdy z nas ma prawo do wolności słowa, do życia bez strachu przed dyskryminacją, do decyzji, które mają wpływ na nasze życie. Wszyscy mamy prawo do opieki zdrowotnej, do edukacji oraz do godnych warunków życia. Polki i Polacy mają prawo do prywatności oraz sprawiedliwości. Prawa pracownicze to ważny element praw człowieka – prawo do godnej pracy, do strajku, do urlopu i układów zbiorowych.
Lewica w celu realizacji pełni praw człowieka deklaruje:
- podpisać Kartę Praw Podstawowych w pełni, bez żadnych protokołów;
- zliberalizować ustawę o przerywaniu ciąży;
- zalegalizować związki partnerskie;
- wzmocnić Państwową Inspekcję Pracy, aby państwo realnie stało w obronie pracowników;
- upowszechniać edukację w szkołach na temat praw pracowniczych;
- wzmocnić rolę związków zawodowych;
- zagwarantować prawo do godnych warunków mieszkaniowych, poprzez inwestycje państwa w budowę mieszkań;
- uwspółcześnić prawo do prywatności oraz prawo do bycia zapomnianym w sieciach cyfrowych;
- walczyć z łamaniem przez obecny rząd prawa do zgromadzeń i wolności słowa.
Anna-Maria Żukowska podczas konferencji prasowej powiedziała:
Chciałam złożyć deklarację, że jeżeli Lewica będzie miał możliwość rządzenia w Polsce, to podpisze Kratę Praw Podstawowych w pełni. Nie będzie żadnych protokołów, prawa człowieka muszą być chronione w całości i jest to zbyt ważny temat, żeby go upolityczniać. Prawa człowieka służą do ochrony ludzi w różnych sferach: socjalnej, wyrażania swoich myśli, życia rodzinnego oraz życia seksualnego. Katalog prawa człowieka to również sprawy dotyczące kobiet oraz mniejszości seksualnych. To jest prawo do równego traktowania w życiu społecznym i politycznym oraz zakaz do nieludzkiego traktowania. Z tego wywodzimy prawo do przerywania ciąży i Lewica złoży projekt ustawy dotyczący przerywania ciąży. Według nas nie ma czegoś takiego jak kompromis aborcyjny. Nie można zawrzeć kompromisu z nieludzkim traktowaniem, a do tego sprowadzają się obecne przepisy, które uniemożliwiają kobietą przerywanie ciąży w przypadkach, które przewiduje ustawa. Dziś już w trzech województwach kobiety nie mogą zrealizować swego ustawowego prawa, a jeżeli próbują zrealizować je gdzie indziej, to ten moment odwleka się tak długo, żeby przepis spowodował, iż ciąży przerwać już nie można. Mówimy tu o ciąży, która zagraża życiu i zdrowiu kobiety lub zmusza się kobiety do urodzenia dziecka z bardzo poważnymi wadami. Nie ma zgody Lewicy, aby traktować kobiety jak niedorozwinięte dziewczynki, za które trzeba decydować, które najpierw trzeba wysłać do psychologa, który się wypowie, czy aby na pewno kobieta podejmuje słuszną decyzję ze swoim ciałem. Ciało kobiety należy do niej i to ona będzie decydować o tym, czy chce utrzymać ciążę, czy też nie chce jej donosić.
Nie ma zgody na dzielenie Polek i Polaków pod kątem tego, jakiej są orientacji seksualnej i każdy ma prawo do rodzinnego szczęścia, do życia w bezpieczeństwie i zabezpieczenia swojego bytu po śmierci partnerki lub partnera. Nie dopuszczamy takiej możliwości, aby ta sytuacja trwała dłużej. Trzeba wreszcie podjąć odważną decyzję i przegłosować związki partnerskie i równość małżeńską. Nie odpuścimy, może nie w tej kadencji, kiedy rządzi PiS, ale w następnej. Walczymy o to od wielu lat.
Maciej Konieczny podczas konferencji prasowej powiedział:
W Polsce nie mamy szczęścia do praw człowieka, o czym świadczy sprawa Karty Praw Podstawowych. Żadna z rządzących ostatnio sił politycznych: PiS czy też PO - nie byli w stanie powiedzieć: tak, jesteśmy za prawami człowieka w całości. Rozumiem, że Prawo i Sprawiedliwość uwiera wiele praw obywatelskich, a liberałów mogą uwierać inne prawa: socjalne i pracownicze. Warto przypomnieć, że kiedy przyjmowaliśmy Kratę Praw Podstawowych, to niestety z tzw. protokołem. Kiedy trwała nad tym dyskusja to gorącym zwolennikiem przyjęcia Karty była „Solidarność”. Dlaczego? Ponieważ kluczowym komponentem tego dokumentu był rozdział 4 pt. „Solidarność” i jest to rozdział, który mówi o prawach pracowniczych oraz mieszkaniowych. Z tego rozdziału dowiadujemy się, że mamy lub powinniśmy mieć prawo do godnej pracy, godnych warunków pracy, do urlopu bezpłatnego oraz prawa do strajku i układów zbiorowych. To są wszystko prawa, które w Polsce istnieją tylko teoretycznie i nie są kompletnie respektowane. Jeżeli chodzi o prawa pracownicze to w Polsce mówi się, że Kodeks Pracy niestety w Polsce się nie przyjął. Jesteśmy smutnym okazem kraju, gdzie prawa pracownicze istnieją, ale nie są respektowane. Lewica chce, aby te prawa nie istniały tylko na papierze i można je egzekwować na dwa sposoby. Po pierwsze, mogą to robić silne instytucje państwowe na czele z Państwową Inspekcją Pracy. Lewica chce wzmocnienia PIP, aby za pracownikami realnie stało państwo. Po drugie, silne związki zawodowe, które będą w stanie powiedzieć niełamaniu praw pracowniczych i upomnieć się o swoich członków i wszystkich pracowników. Lewica będzie działać na rzecz wzmocnienie związków zawodowych w Polsce. Po pierwsze, edukacja, która dziś kompletnie pomija kwestie praw pracowniczych. Paradoksem jest, że w Polsce, gdzie większość uczniów zostanie pracownikami mamy lekcje przedsiębiorczości, ale nie uczy się nas kompletnie o prawach pracowniczych. Masa osób pracujących jest pozbawiona swoich praw, ponieważ albo są na śmieciówkach; albo są wypychani na samozatrudnienie i wydaje się im, że są przedsiębiorcami; albo są zatrudnieni przez platformy cyfrowe i w takiej sytuacji prawa zapisane na papierze, nie dotyczą ich nawet formalnie. Należy to natychmiast zmienić, aby prawa pracownicze nie istniały tylko na papierze, ale realnie funkcjonowały.
Kolejna kwestia, która jest pomijana to kwestia praw lokatorskich. Nawet w naszej Konstytucji jest zapisane, iż obowiązkiem państwa jest sprzyjanie zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych Polek i Polaków i w szczególności walka z bezdomnością. Obowiązkiem państwa nie jest obiecywanie gruszek na wierzbie i napychania kieszeni deweloperom, ale rozwiązania palącego problemu braku mieszkań. Polki i Polacy żyją w najmniejszych mieszkaniach w Europie, ciągniemy się w ogonie w statystyce dotyczącej komfortu mieszkania oraz przeludnienia. To także jest łamanie naszych praw, w tym wypadku do godnych warunków mieszkaniowych.
Dariusz Standerski podczas konferencji prasowej powiedział:
Prawa podstawowe to takie przepisy, które potrzebują dalszego rozwoju, albo są nieprzestrzegane przez polski rząd. Artykuł 7. Karty Praw Podstawowych, który gwarantuje prawo do prywatności. W dobie rozwoju mediów społecznościowych oraz technologii, które coraz bardziej wchodzą w nasze życie, potrzebujemy kompleksowego rozwiązania, które zagwarantuje nasze prawo do prywatności. Prawo do życia prywatnego oraz prawo do zapomnienia – to prawa ustalone przez Unię Europejską. Karta Praw Podstawowych to wreszcie artykuł 35., czyli prawo każdego człowieka do wysokiej jakości opieki zdrowotnej. I to szczególnie ważne teraz, kiedy finansowanie opieki zdrowotnej w Polsce jest na rażąco niskim poziomie i zamykane są kolejne oddziały szpitalne w całej Polsce, a pacjenci umierają w wydłużających się kolejkach. Należy więc postawić pytanie, czy polski rząd przestrzega w całości Kartę Praw Podstawowych? Powinniśmy się wczytywać w tę kartę nie tylko w Międzynarodowy Dzień Praw Człowieka, ale przez cały rok, ponieważ jej zapisy o wysokiej jakości opieki zdrowotnej, czy też wolności zgromadzeń są naruszane. Powinniśmy o tym pamiętać nie tylko podczas obrony demokracji, ale również podczas prac legislacyjnych, kiedy to sztuczkami księgowymi próbuje się zmniejszyć nakłady na ochronę zdrowia lub tylnymi drzwiami ograniczyć nasze prawo do prywatności.