W 10. rocznicę śmierci Jolanty Brzeskiej wspólnie z Warszawskim Stowarzyszeniem Lokatorów oraz młodzieżówkami Lewicy apelujemy o nadanie jej pośmiertnie tytułu Honorowej Obywatelki Warszawy. Wspólnie żądamy powołania komisji śledczej do zbadania nieprawidłowości działań podejmowanych przez prokuraturę i policję oraz inne organy administracji rządowej i podległe im formacje powołane do ścigania przestępstw w związku ze śmiercią Jolanty Brzeskiej.
Anna-Maria Żukowska podczas uroczystości powiedziała:
Godność Honorowego Obywatela Warszawy przyznawana za szczególne zasługi dla tego miasta. Jolanta Brzeska zasłużyła się tym, iż walczyła o najsłabsze obywatelki i obywateli naszego miasta. Kto jak nie ona zasługuje na tę godność? Wtedy, kiedy ona potrzebowała pomocy miasta, to miasto jej nie pomogło, ale pomimo tego ona walczyła. Walczyła o siebie oraz o innych lokatorów i lokatorki, którym groziła eksmisja, eksmisja na bruk, napaści i nachodzenie w ich mieszkaniach. Przypominam, że prawo do zachowania miru domowego przysługuje wszystkim obywatelom, bez względu na to w jakim mieszkaniu – własnościowym, spółdzielczym, co do którego nie mają prawa, ale nie nabyli jeszcze prawa do nowego np. lokalu socjalnego. Ona walczyła. Zginęła tragicznie. Dlatego podpisałam się pod apelem, aby pośmiertnie przyznać jej tytuł Honorowej Obywatelki Warszawy. Skierowała w tej sprawie list do wszystkich radnych miasta stołecznego Warszawy oraz do pana prezydenta Rafała Trzaskowskiego, ponieważ inicjatywę o wystąpienie tego tytułu ma prezydent lub radni Rady Warszawy, która również go nadaje. Drodzy radni, drogie radne, niezależnie od poglądów politycznych wiecie jak ważne jest zapewnienie konstytucyjnego prawa do mieszkania każdej i każdemu. Wiecie też w jak tragiczny sposób zginęła Jolanta Brzeska, w jakich okolicznościach i o co walczyła. Apeluję: przyznajcie jej pośmiertnie godność Honorowej Obywatelki Warszawy, naszego miasta. Mało kto zasługuje na to upamiętnienie, jak Jolanta Brzeska.
Magdalena Biejat podczas uroczystości powiedziała:
Dzięki takim osobom jak Jolanta Brzeska walką z reprywatyzacją stała się faktem. Blokady eksmisji nie tylko ratowały życie, ale umożliwiły uświadomienie szerokiej opinii publicznej co oznaczała reprywatyzacja w Warszawie, jak i w całej Polsce. Uświadomiła nam wszystkim jak straszliwe były działania mafii reprywatyzacyjnej oraz dała do zrozumienia ogromnym masom ludzi, że prawo własności nie może stać ponad innymi prawami.
Stoimy tu po raz dziesiąty od jej tragicznej śmierci i przez te wszystkie lata nic tak naprawdę się nie wydarzyło. Kolejni kandydaci na urząd prezydenta Warszawy, kolejni politycy i koalicje rządzące obiecywali lokatorom złote góry, a potem zostawiały ich na lodzie. Kolejne ustawy reprywatyzacyjne zostały pogrzebane w kolejnych kadencjach Sejmu, to samo robi dzisiaj PiS z ustawą złożoną przez Lewicę, która trafiła do sejmowej zamrażarki.
Lewica jest w Sejmie po to, aby zawsze stanąć po stronie lokatorów, aby powiedzieć im: nigdy nie będziecie szli sami. Dlatego też nie mieliśmy żadnych wątpliwości, aby odpowiedzieć na apel Warszawskiego Stowarzyszenia Lokatorów, o powołanie komisji śledczej w sprawie braku postępów w wyjaśnieniu okoliczności śmierci Jolanty Brzeskiej. Dzisiaj złożymy stosowany projekt uchwały do laski marszałkowskiej i liczę, że nadany zostanie temu projektowi bieg, i że wszystkie partie bez względu na orientację polityczną zechcą go poprzeć.
Z inicjatywy Lewicy Sejm przez aklamację przyjął uchwałę upamiętniającą 10. rocznicę morderstwa Jolanty Brzeskiej i wszystkich ofiar reprywatyzacji.
„1 marca 2011 roku Jolanta Brzeska, działaczka ruchu lokatorskiego, została zamordowana w Lesie Kabackim. Zbrodni dokonano ze szczególnym okrucieństwem – w momencie podpalenia Jolanta Brzeska wciąż żyła. Do dziś przebieg morderstwa nie został wyjaśniony, a jego bezpośredni sprawcy oraz ich mocodawcy nie zostali ukarani.
Jolanta Brzeska organizowała Warszawskie Stowarzyszenie Lokatorów – ruch oporu lokatorów przeciw bezprawiu. Pomagała poszkodowanym w postępowaniach sądowych i znajdowała pomoc w sytuacjach beznadziejnych. Zabiegała u władz Warszawy o zatrzymanie reprywatyzacji i zorganizowanie pomocy poszkodowanym. Dzięki jej wysiłkom oraz ruchu, który zapoczątkowała, o reprywatyzacji usłyszała cała Polska.
Jolanta Brzeska została zamordowana za głośny sprzeciw wobec reprywatyzacji, której sama padła ofiarą. Po przejęciu kamienicy, w której mieszkała, nowy właściciel drastycznie podwyższył opłaty, w związku z czym Jolancie Brzeskiej groziła eksmisja. Nie walczyła jednak wyłącznie w swojej sprawie. Proces reprywatyzacji przyniósł olbrzymie straty Rzeczypospolitej Polskiej, stał się źródłem krzywd lokatorów i lokatorek mieszkań komunalnych, naruszał konstytucyjną zasadę prowadzenia polityki sprzyjającej zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych.
W wyniku systematycznego procesu przywłaszczania i bezwzględnego opróżniania mieszkań poszkodowanych zostało niezliczone tysiące osób w polskich miastach.
W 10. rocznicę zabójstwa Jolanty Brzeskiej Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraża szacunek i podziw dla jej odwagi i determinacji w walce o los poszkodowanych w wyniku reprywatyzacji.
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej domaga się przeprowadzenia rzetelnego śledztwa w sprawie zabójstwa Jolanty Brzeskiej, zakończonego skazaniem sprawców zbrodni oraz ich mocodawców.”
Sejm, 25 lutego 2021 r.