Do drużyny Roberta Biedronia dołącza były premier, profesor ekonomii Marek Belka, który będzie pełnił funkcję doradcy do spraw finansów i gospodarki.
- Jestem zaszczycony, że będę miał tak doświadczonego eksperta jako doradcę do spraw finansów i gospodarki. Razem zbudujemy Polskę Godności – powiedział kandydat Lewicy na prezydenta RP.
- Zrównoważony rozwój wymaga troski o środowisko. Polska stoi przed wyzwaniem, jakim jest transformacja energetyczna. To nie Unia wymusza odejście od węgla, to nasz własny interes od nas tego wymaga. Polska gospodarka wyhamowuje a ceny rosną. Ta bardzo zła sytuacja to oczywisty efekt beztroskiej polityki obecnego rządu – komentował bieżącą sytuację Marek Belka.
Marek Belka, eurodeputowany Lewicy
Urodził się 9 stycznia 1952 r. w Łodzi. Po ukończeniu studiów ekonomicznych na Uniwersytecie Łódzkim w 1972 r. podjął pracę w Katedrze Ekonomii tej uczelni. W 1978 r. uzyskał stopień naukowy doktora, a w 1986 r. – habilitację. Od 1986 r. związany z Instytutem Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk. W latach 1978–1979 oraz 1985–1986 odbył staże naukowe w Uniwersytecie Columbia i Uniwersytecie w Chicago, zaś w 1990 r. – w London School of Economics. W 1994 r. otrzymał tytuł profesora nauk ekonomicznych.
Od lat 90. pełnił szereg ważnych funkcji publicznych w kraju i za granicą. W 1990 r. został doradcą i konsultantem w Ministerstwie Finansów, a następnie Ministerstwie Przekształceń Własnościowych i Centralnym Urzędzie Planowania. W 1996 r. objął stanowisko konsultanta Banku Światowego. W latach 1994–1996 był wiceprzewodniczącym Rady Strategii Społeczno-Gospodarczej przy Radzie Ministrów, a następnie doradcą ekonomicznym prezydenta RP. Dwukrotnie pełnił funkcję wicepremiera i ministra finansów: w 1997 r. w rządzie Włodzimierza Cimoszewicza oraz w latach 2001-2002 w rządzie Leszka Millera. W latach 2004-2005 był premierem rządu RP.
Od 2006 r. sekretarz wykonawczy Komisji Gospodarczej ONZ ds. Europy (UNECE), a od listopada 2008 r. dyrektor Departamentu Europejskiego Międzynarodowego Funduszu Walutowego. Wcześniej pełnił również funkcję szefa koalicyjnej Rady Koordynacji Międzynarodowej w Iraku (2003), a następnie dyrektora ds. polityki gospodarczej w Tymczasowych Władzach Koalicyjnych w Iraku, gdzie odpowiadał m.in. za reformę walutową, stworzenie nowego systemu bankowego i nadzór nad gospodarką (2003-2004).
Opublikował ponad 100 prac naukowych poświęconych głównie teorii pieniądza oraz polityce antyinflacyjnej w krajach rozwijających się. Specjalizuje się w zakresie ekonomii stosowanej oraz współczesnej myśli ekonomicznej. Jest także członkiem Komitetu Nauk Ekonomicznych PAN.
W dniu 10 czerwca 2010 r. został powołany przez Sejm RP na Prezesa Narodowego Banku Polskiego. Urząd objął w dniu 11 czerwca 2010 r. po zaprzysiężeniu przez Sejm RP a kadencję zakończył 21 czerwca 2016 r. W styczniu 2011 r. został wybrany na trzyletnią kadencję (przedłużoną o kolejne trzy lata w 2014 r.) do Komitetu Sterującego Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego (ESRB). Od listopada 2011 r. do października 2015 r. pełnił również funkcję przewodniczącego Komitetu Rozwoju Banku Światowego i Międzynarodowego Funduszu Walutowego. W latach 2012-2016 był Przewodniczącym Komitetu Sterującego Inicjatywy Wiedeńskiej 2, a od maja 2013 r. do czerwca 2016 r. – członkiem Central Bank Governance Group działającej w ramach Banku Rozrachunków Międzynarodowych w Bazylei (BIS).